ประเทศ/ภูมิภาค:
กัมพูชารัฐ/จังหวัด:
เมือง:
ละติจูดและลองจิจูด:
โซนเวลาท้องถิ่น:
รหัสไปรษณีย์:
ข้อมูล IP ภายใต้ไลบรารีความละเอียด IP ต่างๆ
ip-api
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
IPinfo
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
MaxMind
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
Luminati
ประเทศ/ภูมิภาค
KHรัฐ/จังหวัด
12
เมือง
phnompenh
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
Asia/Phnom_Penh
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
SINET, Cambodias specialist Internet and Telecom Service Provider.
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
db-ip
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
ipdata
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
สถานที่และกิจกรรมยอดนิยมใกล้ที่อยู่ IP นี้
ประเทศกัมพูชา
ราชอาณาจักรในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ระยะทาง: ประมาณ 1050 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.55,104.91666667
กัมพูชา (เขมร: កម្ពុជា, กมฺพุชา) ชื่ออย่างเป็นทางการว่า พระราชอาณาจักรกัมพูชา (เขมร: ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា, พฺระราชาณาจกฺรกมฺพุชา) เป็นประเทศตั้งอยู่ในส่วนใต้ของคาบสมุทรอินโดจีนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีพื้นที่ 181,035 ตารางกิโลเมตร มีพรมแดนทิศตะวันตกติดต่อกับประเทศไทย ทิศเหนือติดกับประเทศไทยและลาว ทิศตะวันออกและทิศใต้ติดกับเวียดนาม และทิศตะวันตกเฉียงใต้ติดอ่าวไทย ด้วยประชากรกว่า 15 ล้านคน กัมพูชาเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดอันดับที่ 66 ของโลก ศาสนาพุทธนิกายเถรวาทเป็นศาสนาประจำชาติ ซึ่งประชากรกัมพูชานับถือมากกว่า 97% ชนกลุ่มน้อยในประเทศมีชาวเวียดนาม ชาวจีน ชาวจาม และชาวเขากว่า 30 เผ่า เมืองหลวงและเมืองใหญ่สุด คือ พนมเปญ ซึ่งเป็นศูนย์กลางทางการเมือง เศรษฐกิจ และวัฒนธรรม ราชอาณาจักรกัมพูชาปกครองแบบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ มีพระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี มาจากการเลือกตั้งโดยราชสภาเพื่อราชบัลลังก์ เป็นประมุขแห่งรัฐ ประมุขรัฐบาล คือ สมเด็จอัครมหาเสนาบดีเดโช ฮุน เซน ผู้ซึ่งปัจจุบันเป็นผู้นำที่ดำรงตำแหน่งนานที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยได้ปกครองกัมพูชามาเป็นระยะเวลากว่า 25 ปี ใน พ.ศ. 1345 พระเจ้าชัยวรมันที่ 2 ปราบดาภิเษกตนเป็นพระมหากษัตริย์ อันเป็นจุดเริ่มต้นของจักรวรรดิขะแมร์ อำนาจและความมั่งคังมหาศาลของจักรวรรดิขะแมร์ที่มีพระมหากษัตริย์ครองราชสมบัติสืบต่อกันมานั้นได้มีอิทธิพลในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นเวลากว่า 600 ปี กัมพูชาถูกปกครองเป็นเมืองขึ้นของประเทศเพื่อนบ้าน กระทั่งถูกฝรั่งเศสยึดเป็นอาณานิคมในกลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 กัมพูชาได้รับเอกราชใน พ.ศ. 2496 สงครามเวียดนามได้ขยายเข้าสู่กัมพูชา ทำให้เขมรแดงขึ้นสู่อำนาจ ซึ่งยึดกรุงพนมเปญได้ใน พ.ศ.
พนมเปญ
เมืองหลวงของประเทศกัมพูชา
ระยะทาง: ประมาณ 1583 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.56944444,104.92111111
พนมเปญ หรือ พนุมปึญ (เขมร: ភ្នំពេញ ภฺนํเพญ, ออกเสียง: [pʰnum pɨɲ]; อังกฤษ: Phnom Penh) อีกชื่อหนึ่งที่เป็นทางการคือ ราชธานีพนมเปญ เป็นเมืองหลวงของประเทศกัมพูชา และยังเป็นเมืองหลวงของนครหลวงพนมเปญด้วย ครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่า ไข่มุกแห่งเอเชีย (เมื่อคริสต์ทศวรรษ 1920 พร้อมกับเมืองเสียมราฐ) นับเป็นเมืองที่เป็นเป้าการท่องเที่ยวทั้งจากผู้คนในประเทศและจากต่างประเทศ พนมเปญยังมีชื่อเสียงในฐานะที่มีสถาปัตยกรรมแบบเขมรดั้งเดิมและแบบได้รับอิทธิพลฝรั่งเศส
เจนละ
ระยะทาง: ประมาณ 1050 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.55,104.91666667
อาณาจักรเจนละ, หรือภาษาจีนว่า เจินล่า (จีนตัวย่อ: 真腊; จีนตัวเต็ม: 真臘; พินอิน: Zhēnlà), ภาษาเขมรว่า เจนฬา (เขมร: ចេនឡា), และภาษาเวียดนามว่า เจินหลัป (เวียดนาม: Chân Lạp) เป็นชื่อที่เอกสารจีนใช้เรียกรัฐซึ่งมาทีหลังฟูนัน และมาก่อนอาณาจักรพระนคร ดำรงอยู่ในพื้นที่อินโดจีนช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 6 ถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 9 และในเอกสารที่โจว ต้ากวาน (周達觀) ขุนนางจีน เขียนขึ้นเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 13 ก็ยังปรากฏชื่อนี้อยู่ เอกสารของราชวงศ์สุย (隋朝) ระบุว่า ฟูนันซึ่งส่งทูตมาในช่วง ค.ศ. 616–617 นั้นมีเมืองขึ้นเมืองหนึ่งนามว่า "เจนละ" ภายหลัง ผู้นำเจนละยกทัพไปตีฟูนันได้สำเร็จ ไม่เป็นเมืองขึ้นอีกต่อไป และเอกสารอื่น ๆ นำข้อความนี้ไปอ้างถึง ซึ่งก็เป็นที่โต้แย้งเรื่องความถูกต้องแม่นยำมาตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1970 นอกจากนี้ ที่เอกสารจีนว่า เจนละเป็นรัฐอันหนึ่งอันเดียวกันนั้น ก็ถกเถียงกันมาช้านานว่า เป็นความเข้าใจคลาดเคลื่อนของผู้บันทึกเอกสารจีนหรือไม่ และนักวิชาการส่วนใหญ่ในปัจจุบันเห็นว่า เจนละเป็นรัฐต่าง ๆ ที่มารวมกลุ่มกันอย่างหลวม ๆ และชั่วคราว มากกว่าจะเป็นรัฐอันหนึ่งอันเดียว เจนละเหมือนฟูนันตรงที่มาได้ที่ตั้งอันเป็นจุดยุทธศาสตร์ตรงเส้นทางการค้าทางน้ำสายมณฑลอินโด (Indosphere) กับสายมณฑลวัฒนธรรมเอเชียตะวันออก (East Asian cultural sphere) ตัดกันพอดี ทำให้เจนละมีอิทธิพลทางวัฒนธรรมและเศรษฐกิจสังคมอยู่เป็นเวลานาน ทั้งเป็นเหตุให้เจนละรับระบบการเขียนจารึกของราชวงศ์ปัลลวะและราชวงศ์จาลุกยะแห่งอินเดียใต้มาใช้ ชนชั้นปกครองในเจนละนั้น ที่มาที่ไปเป็นอย่างไรยังไม่แน่ชัด ไมเคิล วิกเกอรี (Michael Vickery) นักประวัติศาสตร์ ขนานนามพวกเขาว่า "ประมุขแห่งดงรัก" (Dângrêk Chieftains) เพราะอาศัยอยู่แถบเหนือและใต้ของพนมดงรัก และสร้างศิลาจารึกไว้หลายหลักซึ่งมีอายุเก่าแก่ที่สุดในภูมิภาคนี้ มีเนื้อหาว่าด้วยวงศ์วานของพวกเขาซึ่งแสดงให้เห็นถึงการแผ่อำนาจทางการเมือง จารึกภาษาสันสกฤตหลักหนึ่งจาก Vãl Kantél ในสทึงแตรง (ស្ទឹងត្រែង สฺทึงแตฺรง) มีข้อความสื่อว่า ผู้นำคนหนึ่งนาม "วีรวรรมัน" (Vīravarman) ใช้แนวคิดเทวราชาและหริหระของศาสนาฮินดูในการปกครอง เอกสารจีนชื่อ ซินถังชู (新唐書) กล่าวว่า ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 8 รัฐเจนละแตกแยกออกเป็นเจนละบก (陸真臘) กับเจนละน้ำ (水真臘) แล้วภายในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 8 เจนละน้ำก็ตกเป็นเมืองขึ้นของชวา ผู้ปกครองคนสุดท้ายของเจนละน้ำนั้นเชื่อว่าถูกประหาร ทำให้สิ้นราชวงศ์ แล้วเจนละน้ำก็ผนวกเข้ากับชวาในราว ค.ศ. 790 ส่วนชัยวรรมันที่ 2 (ជ័យវរ្ម័នទី២ ชัยวรฺมันที ๒) ผู้นำท้องถิ่น รวมรวบดินแดนทั้งหลายที่เหลือไปก่อตั้งเป็นจักรวรรดิเขมรใน ค.ศ.
สถานีรถไฟพนมเปญ
ระยะทาง: ประมาณ 1658 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.5725,104.9167
สถานีรถไฟพนมเปญ (เขมร: ស្ថានីយ៍រ៉ូយ៉ាល់ភ្នំពេញ) เป็นสถานีรถไฟหลักของกรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา ตั้งอยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์สุขาภิบาล มหาวิทยาลัยการจัดการแห่งชาติ และสถานทูตแคนาดา สถานีรถไฟพนมเปญสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2475 ด้วยคอนกรีตเสริมแรง เบื้องต้นได้เปิดการเดินรถไปสถานีรถไฟพระตะบอง ทางตะวันตกของประเทศ ในกาลต่อมากัมพูชามีทางรถไฟสองสาย คือสายตะวันตกเฉียงเหนือ (หรือสายเหนือ–ตะวันตก) สุดที่สถานีรถไฟปอยเปต และอีกสายคือสายตะวันตกเฉียงใต้ (หรือสายใต้) สุดที่เมืองพระสีหนุ สร้างแล้วเสร็จใน พ.ศ. 2512 สถานีรถไฟพนมเปญได้รับการปรับปรุงใหม่ก่อนเปิดให้บริการอีกครั้งในวันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ.
พหุกีฬาสถานชาติโอลิมปิก
ระยะทาง: ประมาณ 13 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.558392,104.912028
พหุกีฬาสถานชาติโอลิมปิก (เขมร: ពហុកីឡដ្ឋានជាតិអូឡាំពិក; อังกฤษ: Phnom Penh Olympic Stadium) ตั้งอยู่ที่กรุงพนมเปญ, ประเทศกัมพูชา มีความจุ 50,000 ที่นั่ง สร้างขึ้นเพื่อรองรับการจัดแข่งขันกีฬาแหลมทอง 1963 แต่ไม่ได้ใช้ในงานดังกล่าวเนื่องจากความขัดแย้งภายในประเทศ ส่วนในซีเกมส์ 2023 ได้ใช้สนามแห่งนี้ในการแข่งขันฟุตบอลชาย สำหรับพิธีเปิดการแข่งขันนั้นจัดขึ้นที่กีฬาสถานชาติมรดกเตโช
ตลาดหลักทรัพย์กัมพูชา
ระยะทาง: ประมาณ 1684 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.57202778,104.91858333
ตลาดหลักทรัพย์กัมพูชา (เขมร: ក្រុមហ៊ុន ផ្សារមូលបត្រកម្ពុជា; ตัวย่อ: ផមក, อังกฤษ: Cambodia Securities Exchange, CSX) เป็นตลาดหลักทรัพย์ในประเทศกัมพูชา มีวัตถุประสงค์คือ การแลกเปลี่ยนคือการให้บริการอำนวยความสะดวกการไหลของเงินทุน การลงทุน และจัดสรรเงินทุนขึ้นอยู่กับกลไกตลาดทุน ตลาดหลักทรัพย์มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่อาคารคานาเดียทาวเวอร์ กรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา
โทรคมนาคมกัมพูชา
ระยะทาง: ประมาณ 819 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.55641667,104.91936111
โทรคมนาคมกัมพูชา (เขมร: ទូរគមនាគមន៍កម្ពុជា ทูรคมนาคมน์กมฺพุชา; อังกฤษ: Telecom Cambodia: TC) เป็นรัฐวิสาหกิจหนึ่งของประเทศกัมพูชา เป็นบริษัทโทรคมนาคมหลักของประเทศ เดิมกระทรวงไปรษณีย์และโทรคมนาคมกัมพูชาดำเนินเครือข่ายโทรคมนาคมด้วยตนเองมาจนก่อตั้งบริษัทนี้ขึ้นใน ค.ศ.
วิมานเอกราช
ระยะทาง: ประมาณ 1758 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.5564,104.9281
วิมานเอกราช (เขมร: វិមានឯករាជ្យ วิมานเอกราชฺย) เป็นอนุสาวรีย์ที่สำคัญแห่งหนึ่งในพนมเปญ ประเทศกัมพูชา สร้างใน ค.ศ. 1958 เพื่อรำลึกถึงการประกาศเอกราชจากประเทศฝรั่งเศสเมื่อ ค.ศ.
ตลาดกลาง (พนมเปญ)
ระยะทาง: ประมาณ 1583 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.56944444,104.92111111
ตลาดกลางกรุงพนมเปญ (ฝรั่งเศส: Marché central de Phnom Penh) หรือ พซา ทม ทเม็ย (เขมร: ផ្សារធំថ្មី, "ตลาดใหญ่แห่งใหม่") เป็นตลาดและจุดหมายตาแห่งหนึ่งของกรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา โดยเป็นอาคารแบบอาร์ตเดโกสีเหลือง มีโดมสูง 26 เมตร มีอาคารปีกทรงหลังคาโค้ง แยกออกมาสี่ด้าน ออกแบบโดย Jean Desbois สถาปนิกชาวฝรั่งเศส และควบคุมการก่อสร้างโดย Louis Chauchon ซึ่งเป็นสถาปนิกชาวฝรั่งเศสเช่นกัน ก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2480 กล่าวกันว่าที่นี่เป็นตลาดที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของเอเชีย ภายในอาคารมีร้านรวงและสินค้าหลากหลาย ครั้นตลาดกลางทรุดโทรมลง จึงมีการบูรณะปรับปรุงอาคารตลาดกลางใหม่ช่วง พ.ศ.
เขตปรำปีร์เมียะเกอะรา
ระยะทาง: ประมาณ 624 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.5638,104.911
เขตปรำปีร์เมียะเกอะรา (เขมร: ខណ្ឌប្រាំពីរមករា, "เขตวันที่เจ็ดมกราคม") เป็นเขตหนึ่งของกรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา มีพื้นที่ 2.21 ตารางกิโลเมตร มีประชากร 71,092 คน แบ่งการปกครองออกเป็น 8 แขวง กับ 33 หมู่บ้าน เป็นเขตที่มีขนาดพื้นที่เล็กที่สุดแต่มีประชากรหนาแน่นที่สุดในพนมเปญ ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวเขมร รองลงมาเป็นชาวจีน เวียดนาม และชาวต่างชาติอื่น ๆ ชื่อเขตตั้งเพื่อระลึกถึงวันที่ทหารอาสาสมัครเวียดนามเข้ายึดกรุงพนมเปญ ช่วยเหลือประชาชนกัมพูชาให้หลุดพ้นการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์จากเงื้อมมือของเขมรแดงกลุ่มปล โปต เมื่อวันที่ 7 มกราคม พ.ศ.
อาสนวิหารพนมเปญ
ระยะทาง: ประมาณ 1956 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.5752,104.917
อาสนวิหารคริสตราชา พนมเปญ (ฝรั่งเศส: Cathédrale du Christ-Roi de Phnom Penh) หรือโดยย่อว่า อาสนวิหารพนมเปญ (เขมร: រាជធានីភ្នំពេញវិហារ) เป็นโบสถ์คริสต์ชนิดอาสนวิหารในกรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา อาสนวิหารแห่งนี้เริ่มก่อสร้างเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 19 ในยุคที่กัมพูชาเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส โดยมีสถาปัตยกรรมใกล้เคียงกับอาสนวิหารแร็งส์ในประเทศฝรั่งเศส อาสนวิหารถูกทำลายลงในช่วงสงครามกลางเมืองกัมพูชา
พิพิธภัณฑ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ต็วลแซลง
อดีตเรือนจำ S-21 ของเขมรแดงในประเทศกัมพูชา
ระยะทาง: ประมาณ 1164 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 11.54944444,104.91777778
พิพิธภัณฑ์การฆ่าล้างเผ่าพันธ์ุต็วลแซลง (เขมร: សារមន្ទីរឧក្រិដ្ឋកម្មប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង, อักษรโรมัน: Saromontir Ukredth Kamm Braly Pouchsasa Tuol Sleng; Tuol Sleng Genocide Museum) หรือ ต็วลแซลง (เขมร: ទួលស្លែង, Tuŏl Slêng [tuəl slaeŋ]; Tuol Sleng, แปลว่า: "เนินไม้พิษ" หรือ "เนินต้นแสลงใจ") หรือบางทีนิยมทับศัพท์เป็น ตวลสเลง เป็นพิพิธภัณฑ์ที่บอกเล่าลำดับเหตุการณ์ของการสังหารหมู่ชาวเขมร ตั้งอยู่ในพนมเปญ ประเทศกัมพูชา ตัวอาคารเริ่มแรกสร้างขึ้นเป็นโรงเรียนมัธยม และต่อมาถูกเขมรแดงใช้งานเป็น เรือนจำความมั่นคงที่ 21 (Security Prison; S-21; เขมร: មន្ទីរស-២១) นับตั้งแต่ปี 1975 กระทั่งถูกโค่นล้มในปี 1979 ในระหว่างปี 1976 ถึง 1979 มีผู้ถูกคุมขังประมาณ 20,000 คนในต็วลแซลง ที่นี่เป็นหนึ่งใน 150 ถึง 196 ศูนย์ทรมานและประหารชีวิตของเขมรแดงและตำรวจลับ สันติบาล เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2010 ศาลคดีเขมรแดงตัดสินความผิดอดีตผู้กำกับการเรือนจำต็วลแซลง Kang Kek Iew ด้วยความผิดฐานอาชญากรรมสงครามต่อมนุษยชาติ และความผิดต่ออนุสัญญาเจนีวาปี 1949 เขาเสียชีวิตเมื่อปี 2020 ขณะถูกจำคุกตลอดชีวิต
สภาพอากาศในพื้นที่ซึ่ง IP นี้ตั้งอยู่
ฝนเบา ๆ
27 องศาเซลเซียส
32 องศาเซลเซียส
27 องศาเซลเซียส
27 องศาเซลเซียส
1011 hPa
100 %
1011 hPa
1009 hPa
9000 เมตร
1.03 เมตร/วินาที
200 ระดับ
40 %
05:49:52
17:40:47