ประเทศ/ภูมิภาค:
สหราชอาณาจักรรัฐ/จังหวัด:
เมือง:
ละติจูดและลองจิจูด:
โซนเวลาท้องถิ่น:
รหัสไปรษณีย์:
ข้อมูล IP ภายใต้ไลบรารีความละเอียด IP ต่างๆ
ip-api
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
Luminati
ประเทศ/ภูมิภาค
GBรัฐ/จังหวัด
eng
เมือง
lambeth
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
Europe/London
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
Connect Managed Services (UK) Limited
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
IPinfo
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
db-ip
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
ipdata
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
สถานที่และกิจกรรมยอดนิยมใกล้ที่อยู่ IP นี้
คริสตัลพาเลซเซอร์กิต
ระยะทาง: ประมาณ 3212 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.4212893,-0.0712609
คริสตัลพาเลซเซอร์กิต (Crystal Palace Circuit) เป็นสนามแข่งรถ ตั้งอยู่ในคริสตัลพาเลซพาร์ก ลอนดอน ประเทศอังกฤษ บริเวณสถานที่ที่เคยจัดนิทรรศการสิ่งประดิษฐ์และอุตสาหกรรม พ.ศ. 2394 (The Great Exhibition) สนามแข่งรถแห่งนี้เปิดใช้แข่งรถจักรยานยนต์เป็นครั้งแรก เมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2470 ในช่วงแรกเป็นสนามหินบด มีความยาว 1 ไมล์ (1.6 กิโลเมตร) แต่ได้รับการปรับปรุงในปี พ.ศ.
อาสนวิหารเวสต์มินสเตอร์
ระยะทาง: ประมาณ 8577 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.4961,-0.1397
อาสนวิหารเวสต์มินสเตอร์ (อังกฤษ: Westminster Cathedral) มีชื่ออย่างเป็นทางการว่าอาสนวิหารพระโลหิตศักดิ์สิทธิ์ (Cathedral of the Most Precious Blood) ตั้งอยู่ในนครเวสต์มินสเตอร์ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ สหราชอาณาจักร เป็นโบสถ์แม่ของคริสต์ศาสนิกชนโรมันคาทอลิกในอังกฤษและเวลส์ และยังเป็นโบสถ์มหานคร รวมถึงเป็นอาสนวิหารประจำตำแหน่งอาร์ชบิชอปแห่งเวสต์มินสเตอร์
วังแก้ว
ระยะทาง: ประมาณ 2920 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.4226,-0.0756
วังแก้ว หรือ วังกระจก (อังกฤษ: The Crystal Palace, เดอะ คริสตัล พาเลซ) เป็นสิ่งก่อสร้างที่สร้างด้วยเหล็กหล่อ (Cast iron) และกระจกที่เดิมสร้างขึ้นที่ไฮด์พาร์คในกรุงลอนดอนในอังกฤษเพื่อใช้เป็นสถานที่สำหรับการแสดงนิทรรศการครั้งยิ่งใหญ่ (The Great Exhibition) ของปี ค.ศ. 1851 ภายในมีผู้ร่วมเข้าแสดงจากทั่วโลกถึง 14,000 องค์การในเนื้อที่ทั้งหมด 92,000 ตารางเมตร ที่เป็นการแสดงสิ่งต่าง ๆ ที่แสดงถึงความก้าวหน้าล่าสุดทางเทคโนโลยีที่เกิดขึ้นระหว่างการปฏิวัติอุตสาหกรรม วังแก้วออกแบบโดยสถาปนิกโจเซฟ แพกซ์ตัน ตัวสิ่งก่อสร้างยาว 564 เมตร และสูง 33 เมตร ถือเป็นสิ่งก่อสร้างมุงแก้วที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ หลังจากงานนิทรรศการแล้ววังแก้วก็ถูกย้ายไปสร้างในสวนสาธารณใหม่ในย่านผู้มีฐานะดีของกรุงลอนดอนที่เรียกว่าไซเด็นแนมฮิลล์ (Sydenham Hill) ที่ยังไม่เปลี่ยนแปลงไปเท่าใดนักตั้งแต่สมัยวิคตอเรีย วังแก้วได้รับการขยายและตั้งอยู่ที่นั่นระหว่างปี ค.ศ. 1854 จนถึงปี ค.ศ.
สนามกีฬาสแตมฟอร์ดบริดจ์
ระยะทาง: ประมาณ 8529 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.48166667,-0.19111111
สแตมฟอร์ดบริดจ์ (อังกฤษ: Stamford Bridge) เป็นสนามฟุตบอลในเขตฟูลัม ติดกับเขตเชลซีในลอนดอนตะวันตก เป็นสนามเหย้าของเชลซี ด้วยความจุ 40,341 ที่นั่ง เป็นสนามฟุตบอลที่ใหญ่เป็นอันดับ 9 ของพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2022–23 และเป็นสนามฟุตบอลที่ใหญ่เป็นอันดับ 11 ในอังกฤษ เปิดใช้ในปี ค.ศ. 1877 สนามถูกใช้โดยสโมสรกีฬาลอนดอนจนถึงปี ค.ศ. 1905 เมื่อเจ้าของคนใหม่คือ กัส เมียร์ส ก่อตั้งสโมสรฟุตบอลเชลซีเพื่อครอบครองสนาม เชลซีเล่นเกมเหย้าที่นั่นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา สนามมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โดยล่าสุดในช่วงทศวรรษที่ 1990 ได้มีการปรับปรุงให้เป็นสนามฟุตบอลที่ทันสมัยแบบมีที่นั่งทั้งหมด สแตมฟอร์ด บริดจ์เคยเป็นสนามฟุตบอลสำหรับแมตช์ทีมชาติของทีมชาติอังกฤษ, เอฟเอ คัพ รอบชิงชนะเลิศ, เอฟเอ คัพ รอบรองชนะเลิศ และเกมแชริตี้ ชิลด์ จำนวนผู้ชมสูงสุดอย่างเป็นทางการของสนามคือ 82,905 คน เป็นการแข่งขันฟุตบอลลีกดิวิชั่น 1 ระหว่างเชลซีและอาร์เซนอลเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ.
เซลเฮิสต์พาร์ก
ระยะทาง: ประมาณ 3301 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.39833333,-0.08555556
เซลเฮิร์ตพาร์ก (อังกฤษ: Selhurst Park) เป็นสนามฟุตบอล ตั้งอยู่ในเซาธ์นอร์วูด ซึ่งอยู่ในแถบชานเมืองลอนดอน ปัจจุบันเป็นสนามเหย้าของสโมสรฟุตบอลคริสตัลพาเลซ สามารถจุผู้ชมได้ 26,309 คน
เดอะเชดแอทดัลลิทช์
ระยะทาง: ประมาณ 4669 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.45,-0.07
เดอะเชดแอทดัลลิทช์ (อังกฤษ: The Shed at Dulwich; ตรงตัว: เพิงที่ดัลลิทช์) เป็นร้านอาหารที่ไม่มีอยู่จริง ตั้งอยู่ในเพิงสวนแห่งหนึ่งในย่านดัลลิทช์ ลอนดอน ร้านอาหารนี้สร้างขึ้นเป็นเรื่องหลอกลวงโดยนักข่าว อูบาห์ บัทเลอร์ ให้กับไวซ์ และกลายเป็นร้านอาหารอันดับหนึ่งบนทริปแอดไวเซอร์ก่อนที่จะถูกนำออกจากเว็บ ร้านอาหารเปิดให้บริการรวมหนึ่งครั้งในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2017 โดยมีแขกผู้เข้ามารับประทานรวมสิบคน ในจำนวนนี้มีทั้งคู่รักจากแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา และอีกส่วนเป็นเพื่อน ๆ ของบัทเลอร์เอง ธีมของเมนูปลอมในร้านคือ "อารมณ์" (moods) โดยบัทเลอร์ถ่ายภาพจานอาหารที่สร้างขึ้นจากผลิตภัณฑ์ในบ้าน เช่น ครีมโกนหนวดและเม็ดฟู่ล้างจาน หนึ่งในเมนูคือจานที่ชื่อว่า "ความเห็นอกเห็นใจ: หอยกาบวีแกนในน้ำบรอธใส พาร์สนิพ แคร์รอท เซเลอรี และมันฝรั่ง เสิร์ฟคู่กับ ข้าวไรย์แผ่นทอดกรอบ" ("Empathetic: Vegan clams in a clear broth with parsnips, carrots, celery, and potatoes. Served with rye crisps.") ตัวบัทเลอร์เองเคยทำงานโพสต์การรีวิวปลอมให้กับร้านอาหารอื่น ๆ ด้วยค่าจ้าง £10 ต่อหนึ่งการรีวิว เขาระบุว่า "ผมใช้วิธีการดูที่เมนูของร้าน เลือกอะไรขึ้นมาสักจาน และก็เริ่มโกหกเกี่ยวกับมัน" สำหรับร้านเดอะเชด เขาได้วานให้เพื่อน ๆ ของเขาช่วยโพสต์การรีวิวของร้านที่ไม่มีอยู่จริงนี้บนทริปแอดไวเซอร์ ในจำนวนที่มากพอที่ทำให้ร้านอาหารนี้กลายเป็นอันดับต้นของลอนดอนในบรรดาหลายพันร้านที่มีอยู่ในเว็บไซต์ ภายหลังเดอะเชดขึ้นเป็นร้านอาหารอันดับหนึ่งของลอนดอนบนทริปแอดไวเซอร์และได้รับการจองเข้ามาอย่างล้นหลาม บัทเลอร์ได้จัดฉากร้านขึ้นมาคืนหนึ่งโดยเสิร์ฟอาหารกึ่งสำเร็จรูปราคา £1 ที่นำมาตบแต่งใหม่ให้กับลูกค้ารวมสิบคน และมีลูกค้าบางส่วนที่แนะนำร้านอาหารนี้และประสงค์จะกลับมาทานอีก การหลอกลวงเป็นไปได้เพราะร้านอาหารขนาดเล็กเป็นกระแสแฟชั่น เชฟทอม เคอร์ริดจ์ เริ่มดำเนินการร้านอาหารจริงชื่อ The Shed ตรงข้ามกับแกสโตรผับของเขาในเมืองมาร์โลว์ บักกิงแฮมเชอร์ ซึ่งเมื่อเปิดตัวในปี ค.ศ.
หน่วยความมั่นคง
ระยะทาง: ประมาณ 8211 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.49388889,-0.12555556
หน่วยความมั่นคง (อังกฤษ: Security Service) ชื่ออื่นว่า เอ็มไอ5 (MI5) หมายถึง ข่าวกรองทหาร แผนก 5 (Military Intelligence, Section 5) เป็นหน่วยงานความมั่นคงและต่อต้านข่าวกรองภายในของสหราชอาณาจักร หน่วยงานนี้ พร้อมด้วยหน่วยข่าวกรองลับ (Secret Intelligence Service: SIS), กองบัญชาการสื่อสารของรัฐบาล (Government Communications Headquarters: GCHQ), และสำนักข่าวกรองกลาโหม (Defence Intelligence: DI) ประกอบกันเป็นส่วนหนึ่งของกลไกลข่าวกรองของสหราชอาณาจักร ผู้บริหารหน่วยงานนี้ คือ คณะกรรมการข่าวกรองร่วม (Joint Intelligence Committee: JIC) และหน่วยงานนี้อยู่ในบังคับของพระราชบัญญัติหน่วยความมั่นคง 1989 (Security Service Act 1989) หน่วยงานนี้ได้รับมอบหมายให้พิทักษ์รักษาระบอบประชาธิปไตยแบบมีรัฐสภาและผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของบริเตน รวมถึงต่อต้านการก่อการร้ายและต่อต้านจารกรรมภายในสหราชอาณาจักร
สะพานอัลเบิร์ท (ลอนดอน)
ระยะทาง: ประมาณ 7700 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.4823,-0.1667
สะพานอัลเบิร์ท (อังกฤษ: Albert Bridge) เป็นสะพานถนนข้ามแม่น้ำเทมส์ เชื่อมต่อระหว่างย่านเชลซีในลอนดอนกลาง ทางทิศเหนือของสะพานเข้ากับแบทเทอร์ซีทางทิศใต้ สะพานเป็นผลงานก่อสร้างและออกแบบของโรวแลนด์ เมเซิน ออร์ดิชในปี 1873 โดยใช้ระบบออร์ดิช-เลอฟูร์ฟผสมผสานเคเบิล แต่ภายหลังพบว่าไม่มั่นคง ทำให้ในปี 1884 ถึง 1887 เซอร์จอเซฟ บะซาลเกทท์ผสมผสานองค์ประกอบบางประการของสะพานแขวนเข้าไป และในปี 1973 สภาเกรเทอร์ลอนดอนสร้างเสาสะพานเพิ่มสองเสา ทำให้สะพานช่วงตรงกลางมีลักษณะเป็นสะพานแบบคาน ในปัจจุบัน สะพานนี้จึงมีลักษณะอันโดดเด่นจากการผสมผสานรูปแบบสะพานสามรูปแบบเข้าด้วยกัน และในปัจจุบันเป็นอาคารอนุรักษ์จดทะเบียนระดับ II*
พิพิธภัณฑ์ฮอร์นิมัน
ระยะทาง: ประมาณ 4533 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.44055556,-0.06083333
พิพิธภัณฑ์และสวนฮอร์นิมัน (อังกฤษ: Horniman Museum and Gardens) เป็นพิพิธภัณฑ์ในฟอเรสต์ฮิลล์ ลอนดอน ตั้งขึ้นในปี 1898 และเปิดให้บริการในปี 1901 ตัวอาคารเป็นผลงานออกแบบของชาลส์ ฮาริสัน ทาวน์เซินด์ ตามสถาปัตยกรรมนวศิลป์แบบอังกฤษ ปัจจุบันพิพิธภัณฑ์เก็บรักษาและจัดแสดงวัตถุเกี่ยวกับมานุษยวิทยา ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ และเครื่องดนตรี และยังเป็นที่รู้จักจากชุดสะสมสัตว์สตัฟฟ์ขนาดใหญ่ ปัจจุบันอาคารได้รับการคุ้มครองระดับ 2* จากรัฐบาลอังกฤษ
สะพานแลมเบธ
ระยะทาง: ประมาณ 8263 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.49444444,-0.12305556
สะพานแลมเบธ (อังกฤษ: Lambeth Bridge) เป็นสะพานข้ามแม่น้ำเทมส์ เชื่อมต่อระหว่างย่านเวสต์มินสเตอร์ในเซ็นทรัลลอนดอน เข้ากับย่านแลมเบธในลอนดอนใต้ สะพานถูกทาด้วยสีแดงเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเป็นสีเดียวกับที่นั่งในสภาขุนนางที่อยู่ในพระราชวังเวสต์มินสเตอร์ ซึ่งตรงกันข้ามกับสะพานเวสต์มินสเตอร์ที่ถูกทาด้วยสีเขียว ซึ่งเป็นสีเดียวกับที่นั่งในสภาสามัญชน สะพานแลมเบธเดิมเป็นสะพานแขวน เปิดใช้งานเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1862 ออกแบบโดยปีเตอร์ ดับเบิลยู. บาร์โลว์ (Peter W. Barlow) และสร้างโดยบริษัทเซอร์ชาลส์ฟอกซ์แอนด์ซันส์ (Sir Charles Fox and Sons) สะพานทำด้วยเหล็กดัดและมีความยาว 828 ฟุต (252.4 เมตร) โดดเด่นด้วยงานโลหะที่หรูหราและหอคอยหินที่สง่างามที่ปลายสะพานแต่ละด้าน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปริมาณการจราจรที่เพิ่มขึ้นและสภาพที่ทรุดโทรมของสะพาน จึงมีการตัดสินใจเปลี่ยนสะพานใหม่ในปี ค.ศ.
พระราชวังแลมเบธ
ระยะทาง: ประมาณ 8379 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.49555556,-0.11972222
พระราชวังแลมเบธ (อังกฤษ: Lambeth Palace) เป็นที่พำนักในลอนดอนอย่างเป็นทางการของอาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรี ตั้งอยู่ทางเหนือของย่านแลมเบธ ในกรุงลอนดอน บนฝั่งใต้ของแม่น้ำเทมส์ และอยู่ห่างพระราชวังเวสต์มินสเตอร์ ที่อยู่คนละฝั่งแม่น้ำไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 400 หลา (370 เมตร)
สะพานว็อกซอลล์
ระยะทาง: ประมาณ 7509 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 51.4875,-0.12694444
สะพานว็อกซอลล์ (อังกฤษ: Vauxhall Beidge) เป็นสะพานข้ามแม่น้ำเทมส์ ในใจกลางกรุงลอนดอน เชื่อมต่อระหว่างย่านว็อกซอลล์ในเซาท์เวสต์ลอนดอน เข้ากับย่านพิมลิโกในเซ็นทรัลลอนดอน สะพานวอกซ์ฮอลล์เปิดใช้งานในปี ค.ศ. 1906 ซึ่งสร้างขึ้นเพื่อแทนที่สะพานเก่าซึ่งเดิมรู้จักกันในชื่อ สะพานรีเจนต์ (อังกฤษ: Regent Bridge) แต่ต่อมาได้เปลี่ยนเป็นชื่อปัจจุบัน ที่สร้างขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1809–1816 โดยเป็นส่วนหนึ่งของโครงการปรับปรุงฝั่งใต้ของแม่น้ำเทมส์ สะพานแห่งนี้สร้างขึ้นในบริเวณริมแม่น้ำซึ่งก่อนหน้านี้เคยมีเรือข้ามฟากให้บริการ การสร้างสะพานทั้งสองแห่งได้รับการออกแบบใหม่หลายครั้งจากสถาปนิกหลายคน สะพานเดิมซึ่งเป็นสะพานเหล็กถูกสร้างขึ้นโดยบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง และใช้เป็นสะพานเก็บค่าผ่านทางก่อนที่จะถูกยึดโดยสาธารณะในปี ค.ศ.
สภาพอากาศในพื้นที่ซึ่ง IP นี้ตั้งอยู่
เมฆเป็นหย่อม ๆ
8 องศาเซลเซียส
6 องศาเซลเซียส
7 องศาเซลเซียส
9 องศาเซลเซียส
1035 hPa
90 %
1035 hPa
1027 hPa
10000 เมตร
2.57 เมตร/วินาที
360 ระดับ
75 %
07:15:23
16:14:24