ประเทศ/ภูมิภาค:
ภายในประเทศจีนรัฐ/จังหวัด:
เมือง:
ละติจูดและลองจิจูด:
โซนเวลาท้องถิ่น:
รหัสไปรษณีย์:
ข้อมูล IP ภายใต้ไลบรารีความละเอียด IP ต่างๆ
ip-api
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
Luminati
ประเทศ/ภูมิภาค
CNASN
โซนเวลาท้องถิ่น
Asia/Shanghai
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
China Mobile Communicaitons Corporation
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
IPinfo
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
db-ip
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
ipdata
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
สถานที่และกิจกรรมยอดนิยมใกล้ที่อยู่ IP นี้
พระราชวังต้องห้าม
พระราชวังหลวงในสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง ในกรุงปักกิ่ง
ระยะทาง: ประมาณ 2633 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.91583333,116.39083333
พระราชวังต้องห้าม (จีน: 紫禁城; พินอิน: Zǐjìn Chéng จื่อจิ้นเฉิง; อังกฤษ: Forbidden City) หรือพระราชวังกู้กง จากชื่อภาษาจีนสามารถแปลตามตัวอักษรได้ว่า "เมืองต้องห้ามสีม่วง" พระราชวังต้องห้ามตั้งอยู่ใจกลางของกรุงปักกิ่ง เมืองหลวงของประเทศจีน โดยเป็นพระราชวังหลวงมาตั้งแต่สมัยกลางราชวงศ์หมิงจนถึงราชวงศ์ชิง พระราชวังต้องห้ามยังเป็นที่รู้จักกันในนามของ พิพิธภัณฑ์พระราชวัง (ภาษาจีน: 故宫博物院; พินอิน: Gùgōng Bówùyùan) ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 720,000 ตารางเมตร หรือ 450 ไร่ (0.72 ตร.กม.) อาคาร 980 หลัง พระราชวังต้องห้ามมีห้องทั้งหมด 9,999 ห้อง และมีพระที่นั่ง 75 องค์ หอพระสมุด และห้องลับต่าง ๆ อีกมาก ทั้งยังมีสวน ลานกว้าง และทางเดินเชื่อมกันโดยตลอด มีคูและกำแพงที่สูงถึง 11 เมตร ล้อมรอบ พระราชวังต้องห้ามใช้ระยะเวลาก่อสร้างประมาณ 14 ปี ตั้งแต่ ค.ศ. 1406 จนถึง ค.ศ. 1420 พระราชวังต้องห้ามตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจัตุรัสเทียนอันเหมิน นักท่องเที่ยวสามารถเข้าเยี่ยมชมพระราชวังต้องห้ามได้ผ่านทางจตุรัสนี้ผ่านประตูเทียนอัน บริเวณรอบจัตุรัสเทียนอันเหมินเรียกว่า "อาณาเขตหลวง" มีสถานที่สำคัญรายล้อมอยู่โดยรอบ เช่น มหาศาลาประชาคม ในอดีต พระราชวังแห่งนี้เป็นเขตหวงห้ามไม่ให้ประชาชนเข้า แม้แต่ข้าราชการชั้นสูงก็ยังต้องขออนุญาตเป็นกรณีพิเศษ จึงเป็นเหตุที่เรียกพระราชวังนี้ว่า "พระราชวังต้องห้าม" จักรพรรดิจะประทับอยู่ในพระราชวังแห่งนี้โดยกั้นพระองค์จากโลกภายนอก มีสนมกำนัล ขันที และข้าหลวงคอยรับใช้ คนเหล่านี้ต้องอาศัยอยู่ในนครต้องห้ามตลอดชีวิตเพื่อตอบสนองความสำราญของจักรพรรดิ ในพระราชวังต้องห้ามจะมีวิเสท 6,000 คนคอยประกอบพระกระยาหาร มีสนมกำนัล 9,000 นาง และมีขันที 70,000 คน คอยดูแล แม้ว่าประเทศจีนจะไม่มีสถาบันพระมหากษัตริย์แล้ว พระราชวังต้องห้ามก็ยังคงเป็นสัญลักษณ์ของประเทศจีน ภาพประตูเทียนอันเหมินยังคงปรากฏอยู่ในตราประจำสาธารณรัฐประชาชนจีน นอกจากนี้ พระราชวังต้องห้ามยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ซึ่งไม่นานมานี้ทางรัฐบาลจีนได้มีนโยบายจำกัดปริมาณนักท่องเที่ยวเพื่ออนุรักษ์สภาพของอาคารและสวนหย่อมไว้ ยูเนสโกได้ประกาศให้พระราชวังต้องห้ามร่วมกับพระราชวังเฉิ่นหยาง เป็นหนึ่งในแหล่งมรดกโลก ในนาม พระราชวังหลวงแห่งราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงในปักกิ่งและเฉิ่นหยาง เมื่อ ค.ศ.
จักรวรรดิจีน (ค.ศ. 1915–1916)
ระยะทาง: ประมาณ 2636 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.9,116.38333333
จักรวรรดิจีน (จีน: 中華帝國; พินอิน: Zhōnghuá Dìguó; อังกฤษ: Empire of China) เป็นการปกครองซึ่งดำรงอยู่ในช่วงสั้น ๆ ในประเทศจีนตั้งแต่ปลาย ค.ศ. 1915 ถึงต้น ค.ศ.
รัฐบาลเป่ย์หยาง
รัฐบาลสาธารณรัฐจีนที่ได้รับการยอมรับในระดับนานาชาติ ซึ่งตั้งอยู่ในปักกิ่งตั้งแต่ ค.ศ. 1912
ระยะทาง: ประมาณ 2636 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.9,116.38333333
รัฐบาลเป่ย์หยาง เป็นรัฐบาลสาธารณรัฐจีนที่ได้รับการรับรองในระดับสากลตั้งแต่ ค.ศ. 1912 ถึง ค.ศ. 1928 โดยตั้งอยู่ที่กรุงปักกิ่ง ซึ่งอยู่ภายใต้การครอบงำของนายพลแห่งกองทัพเป่ย์หยาง ชื่อ "เป่ย์หยาง" นั้นมาจากกองทัพเป่ย์หยาง (北洋軍) ของยฺเหวียน ชื่อไข่ (袁世凱) อดีตขุนศึกแห่งราชวงศ์ชิง (清朝) ที่ได้เป็นใหญ่ในทางการเมืองหลังราชวงศ์ล่มสลาย แม้รัฐธรรมนูญกำหนดให้มีรัฐบาลพลเรือน แต่รัฐบาลพลเรือนก็ปกครองประเทศแต่ในนามเท่านั้น แม่ทัพนายกองจากทัพเป่ย์หยางเป็นผู้ควบคุมและดำเนินการปกครองที่แท้จริง กระนั้น ก็ได้รับการรับรองจากนานาชาติให้เป็นรัฐบาลโดยชอบธรรมของประเทศ มีอำนาจใช้จ่ายและเรียกเก็บภาษีอากร ทั้งขอกู้ยืมเงินจากต่างชาติได้ ครั้นยฺเหวียน ชื่อไข่ สิ้นชีพลงใน ค.ศ.
พระตำหนักเฉียนชิง
ระยะทาง: ประมาณ 2630 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.91877778,116.3905
พระตำหนักเฉียนชิง (อังกฤษ: Qianqing Palace หรือ Palace of Heavenly Purity; จีน: 乾清宫; พินอิน: qiánqīng gōng; แมนจู:ᡴᡳᠶᠠᠨᠴᡳᠩᡤᡠᠩ; Möllendorff: kiyan cing gung) เป็นพระตำหนักหลังหนึ่งในตอนเหนือของพระราชวังต้องห้าม กรุงเป่ย์จิง ประเทศจีน เป็นพระตำหนักหลังใหญ่ที่สุดในบรรดาพระตำหนักสามหลังแห่งฝ่ายใน อีกสองหลัง คือ พระที่นั่งเจียวไท่ (交泰殿) และพระตำหนักคุนหนิง (坤寧宮)
สำนักข่าวซินหัว
ระยะทาง: ประมาณ 1916 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.89876389,116.36523056
สำนักข่าวซินหัว (จีน: 新华通讯社) เป็นองค์กรสื่อของรัฐและอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของสาธารณรัฐประชาชนจีนอย่างเป็นทางการ ซินหัวเป็นองค์กรสื่อที่ใหญ่ที่สุดและมีอิทธิพลมากที่สุดในประเทศจีนรวมถึงเป็นสำนักข่าวที่ใหญ่ที่สุดในโลกในด้านมีผู้สื่อข่าวทั่วโลก ซินหัวเป็นสถาบันระดับกระทรวงที่อยู่ในสังกัดรัฐบาลกลางของจีนและเป็นองค์กรสื่อระดับสูงที่สุดในประเทศควบคู่ไปกับ หนังสือพิมพ์เหรินหมินรื่อเป้า (人民日) ประธานของซินหัวเป็นสมาชิกของคณะกรรมการกลางของพรรคคอมมิวนิสต์จีน ซินหัวมีสำนักงานมากกว่า 170 แห่งทั่วโลกและมีสำนักงาน 31 แห่งในประเทศจีนหนึ่งแห่งสำหรับแต่ละจังหวัดภูมิภาคอิสระและเขตปกครองที่บริหารโดยตรงและสำนักงานทหาร ซินหัวเป็นช่องทางเดียวสำหรับการเผยแพร่ข่าวสำคัญเกี่ยวกับพรรคคอมมิวนิสต์และรัฐบาลกลางของจีนและสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่กรุงปักกิ่งตั้งอยู่ใกล้กับ "ทำเนียบประธานาธิบดีจีน"(Zhongnanhai) ซึ่งเป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ของพรรคคอมมิวนิสต์จีนสภาแห่งรัฐและ สำนักงานอธิการบดีของสาธารณรัฐประชาชนจีน ซินหัว เป็นสำนักพิมพ์และสำนักข่าวซึ่งเป็นเจ้าของหนังสือพิมพ์มากกว่า 20 ฉบับและมีนิตยสารอีกหลายสิบฉบับและมีการเผยแพร่ในหลายภาษานอกเหนือจากภาษาจีน เช่น อังกฤษ เยอรมัน สเปนฝรั่งเศส รัสเซีย โปรตุเกส ภาษาอาหรับ ญี่ปุ่นและเกาหลี.
พระที่นั่งจงเหอ
ระยะทาง: ประมาณ 2616 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.91647222,116.39061111
พระที่นั่งจงเหอ (จีน: 中和殿; พินอิน: Zhōng Hé Diàn) เป็นพระที่นั่งองค์เล็กสุดในบรรดาพระที่นั่งสามองค์ในเขตพระราชฐานชั้นกลางของพระราชวังต้องห้าม มีลักษณะสี่เหลี่ยมจัตุรัส ตั้งอยู่ตรงกลางในแนวแกนเหนือใต้ระหว่างพระที่นั่งไท่เหอกับพระที่นั่งเป่าเหอ พระที่นั่งองค์นี้ใช้สำหรับซักซ้อมและให้ฮ่องเต้ทรงพักผ่อนในพระราชพิธีต่าง ๆ และยังเป็นสนามสอบสุดท้ายในการสอบขุนนาง
ประตูไท่เหอ
ระยะทาง: ประมาณ 2631 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.91397222,116.39075
ประตูไท่เหอ (จีนตัวย่อ: 太和门; จีนตัวเต็ม: 太和門; พินอิน: Tàihémén; แมนจู: ᠠᠮᠪᠠᡥᡡᠸᠠᠯᡳᠶᠠᠮᠪᡠᡵᡝᡩᡠᡴᠠ; Möllendorff: amba hūwaliyambure duka; อังกฤษ: Gate of Supreme Harmony) เป็นประตูหลักชั้นที่สองฝั่งทิศใต้ของพระราชวังต้องห้ามในปักกิ่ง สาธารณรัฐประชาชนจีน ประตูนี้เชื่อมไปสู่พระที่นั่งไท่เหออันเป็นจุดศูนย์กลางของพระราชวัง ประตูไท่เหอถูกสร้างขึ้นสมัยราชวงศ์หมิง ประตูเคยถูกเพลิงไหม้เสียหายในปีค.ศ. 1886 จากไฟที่ลามมาจากห้ององครักษ์หลวง ประตูองค์ปัจจุบันสร้างขึ้นเสร็จในปีค.ศ. 1894 เดิมทีประตูนี้มีชื่อว่า ประตูเฟิ่งเทียน (奉天门) ต่อมาในปีค.ศ.
พระที่นั่งเป่าเหอ
อาคารในพระราชวังต้องห้าม
ระยะทาง: ประมาณ 2619 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.91702778,116.39061111
พระที่นั่งเป่าเหอ (จีน: 保和殿; พินอิน: Bǎo Hé Diàn) เป็นหนึ่งในสามพระที่นั่งในเขตพระราชฐานชั้นกลางของวังต้องห้าม ตั้งอยู่ด้านเหนือของพระที่นั่งจงเหอ มีพื้นที่ภายในราว 1,240 ตารางเมตร เป็นสถานที่สำหรับซ้อมพระราชพิธีสำคัญ สถานที่จัดงานเลี้ยงฉลองวันตรุษจีน และเป็นที่จัดการสอบจอหงวน
วิหารแห่งพระจันทร์
ระยะทาง: ประมาณ 1196 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.915867,116.346005
เย่วถาน (ภาษาจีนกลาง) หรือ วิหารแห่งพระจันทร์ (จีน: 月坛/月壇; อังกฤษ: Temple of the Moon (China)) เป็นหมู๋โบราณสถานซึ่งเป็นแท่นบูชาที่ตั้งอยู่ในฟู่เฉิงเหมิน เขตซีเฉิง ทางตะวันตกของปักกิ่ง ประเทศจีน โดยแท่นบูชาถูกสร้างขึ้นในปี ค.ศ.
พระที่นั่งเจียวไท่
ระยะทาง: ประมาณ 2634 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.91908333,116.3905
พระที่นั่งเจียวไท่ (อังกฤษ: Hall of Union; จีน: 交泰殿; พินอิน: Jiāo Tài Diàn; แมนจู: ᡤᡳᠶᠣᠣ ᡨᠠᡳ ᡩᡳᠶᠠᠨ giyoo tai diyan) เป็นสิ่งก่อสร้างในพระราชวังต้องห้าม ในปักกิ่ง ประเทศจีน ตั้งอยู่ระหว่างพระตำหนักเฉียนชิงและพระตำหนักคุนหนิง ท้องพระโรงทั้งสามองค์นี้รวมกันเป็นศูนย์กลางของเขตพระราชฐานชั้นในของพระราชวัง
พระตำหนักคุนหนิง
ระยะทาง: ประมาณ 2637 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.91938889,116.39047222
พระตำหนักคุนหนิง (อังกฤษ: Palace of Earthly Tranquility; จีนตัวย่อ: 坤宁宫; จีนตัวเต็ม: 坤寧宮; พินอิน: Kūn Níng Gōng; แมนจู: ᡴᡠᠨ ᠨᡳᠩ ᡤᡠᠩ kun ning gung) เป็นพระตำหนักที่ตั้งอยู่ทางเหนือสุดของท้องพระโรงหลักสามองค์ในเขตพระราชฐานชั้นในของพระราชวังต้องห้าม ในปักกิ่ง ประเทศจีน ท้องพระโรงอีกสององค์คือ พระตำหนักเฉียนชิง และ พระที่นั่งเจียวไท่
พระที่นั่งหย่างซิน
ระยะทาง: ประมาณ 2530 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 39.91835,116.3894
พระที่นั่งหย่างซิน (อังกฤษ: Hall of Mental Cultivation; จีนตัวย่อ: 养心殿; จีนตัวเต็ม: 養心殿; พินอิน: Yǎngxīn Diàn, แมนจู: ᠶᠠᠩ ᠰᡳᠨ ᡩᡳᠶᠠᠨ yang sin diyan) เป็นอาคารในเขตพระราชฐานชั้นในของพระราชวังต้องห้าม ในปักกิ่ง ประเทศจีน ท้องพระโรงเป็นโครงสร้างไม้ที่มีโดมเพดาน และสร้างขึ้นครั้งแรกในช่วงราชวงศ์หมิง ในปี ค.ศ.
สภาพอากาศในพื้นที่ซึ่ง IP นี้ตั้งอยู่
เมฆเป็นหย่อม ๆ
4 องศาเซลเซียส
4 องศาเซลเซียส
4 องศาเซลเซียส
4 องศาเซลเซียส
1024 hPa
62 %
1024 hPa
1017 hPa
10000 เมตร
1.15 เมตร/วินาที
2.08 เมตร/วินาที
27 ระดับ
69 %
06:52:36
17:04:14