103.61.188.112 - การสืบค้น IP: การสืบค้นที่อยู่ IP ฟรี, การสืบค้นรหัสไปรษณีย์, การสืบค้นตำแหน่ง IP, IP ASN, IP สาธารณะ
ประเทศ/ภูมิภาค:
ภายในประเทศจีนรัฐ/จังหวัด:
เมือง:
ละติจูดและลองจิจูด:
โซนเวลาท้องถิ่น:
รหัสไปรษณีย์:
ข้อมูล IP ภายใต้ไลบรารีความละเอียด IP ต่างๆ
ip-api
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
Luminati
ประเทศ/ภูมิภาค
CNASN
โซนเวลาท้องถิ่น
Asia/Shanghai
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
China Telecom Group
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
IPinfo
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
IP2Location
103.61.188.112ประเทศ/ภูมิภาค
cnรัฐ/จังหวัด
guangdong
เมือง
guangzhou
โซนเวลาท้องถิ่น
Asia/Shanghai
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
ภาษา
User-Agent
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
db-ip
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
ipdata
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
สถานที่และกิจกรรมยอดนิยมใกล้ที่อยู่ IP นี้
กว่างโจว
ระยะทาง: ประมาณ 532 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 23.132,113.266
กว่างโจว กวางโจว หรือ กวางเจา (จีนตัวเต็ม: 廣州, จีนตัวย่อ: 广州 Guǎngzhōu หรือ Gwong2 zau1 ในภาษาจีนกวางตุ้ง) เป็นเมืองหลวงของมณฑลกวางตุ้ง กว่างโจวเป็นเมืองใหญ่สุดทางภาคใต้ของสาธารณรัฐประชาชนจีนซึ่งเป็นมณฑลซึ่งเป็นที่ตั้งของเขตเศรษฐกิจพิเศษทั้ง 3 แห่งของจีน คือ เซินเจิ้น จูไห่ และ ซัวเถา เมืองกว่างโจวตั้งอยู่บริเวณปากแม่น้ำจู และเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดทางตอนใต้ของจีน มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 2,200 ปี เป็นปลายทางที่สำคัญของเส้นทางสายไหมในอดีต และยังเคยเป็นเมืองท่าเสรีแห่งแรกและแห่งเดียวที่เปิดต้อนรับชาวตะวันตกที่เข้ามาติดต่อค้าขาย กว่างโจวเป็นเมืองที่มีประชากรมากเป็นอันดับห้าของประเทศจีนรองจาก เซี่ยงไฮ้, ปักกิ่ง, เชินเจิ้น และ ฉงชิ่ง ท่าเรือกวางโจวทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการคมนาคมขนส่งของกวางโจว ซึ่งเป็นหนึ่งในสามเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศจีน กว่างโจวถูกอังกฤษยึดครองในช่วงสงครามฝิ่นครั้งที่หนึ่ง และการผูกขาดทางการค้าลดลงภายหลังสงคราม ด้วยเหตุนี้จึงสูญเสียอิทธิพลทางการค้าไปยังท่าเรืออื่น ๆ เช่น ฮ่องกง และ เซี่ยงไฮ้ แต่ยังคงสถานะศูนย์กลางทางการค้าที่สำคัญในภูมิภาคต่อไป ภายหลังสงครามชื่นปีครั้งที่สองระหว่างกองกำลังอังกฤษและจีน มีการลงนามในสนธิสัญญานานกิงระหว่างรอเบิร์ต พีลในนามสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย และหลิน เจ๋อสฺวีในนามจักรพรรดิเต้ากวัง ด้วยข้อตกลงยกฮ่องกงให้แก่สหราชอาณาจักรในวันที่ 26 มกราคม ค.ศ. 1841 ภายใต้อนุสัญญาชวานปี๋ กว่างโจวเป็นศูนย์กลางของเขตอ่าวกวางตุ้ง-ฮ่องกง-มาเก๊า ซึ่งเป็นเขตเมืองใหญ่ที่มีประชากรมากที่สุดในโลก และขยายไปสู่เมืองใกล้เคียง ได้แก่ ฝัวชาน, ตงกว่าน, จงชาน, เชินเจิ้น และยังครอบคลุมพื่นที่ไปยังเจียงเหมิน, ฮุ่ยโจว, จูไห่ และมาเก๊าของโปรตุเกส ซึ่งรวมตัวกันเป็นสังคมเมืองที่ใหญ่ที่สุดของโลกด้วยประชากรกว่า 70 ล้านคน และเป็นส่วนหนึ่งของเขตเศรษฐกิจสามเหลี่ยมปากแม่น้ำจู ในแง่การปกครอง เมืองนี้มีสถานะเป็นหนึ่งในเขตการปกครองระดับกิ่งมณฑล และเป็นหนึ่งในเก้าเมืองศูนย์กลางของประเทศจีน ในช่วงปลายทศวรรษ 1990 และต้นทศวรรษ 2000 มีการอพยพของประชากรแอฟริกาใต้สะฮารา ซึ่งตั้งถิ่นฐานครั้งแรกในตะวันออกกลางและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มายังกวางโจวจำนวนมากอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน อันเป็นผลมาจากวิกฤตการณ์การเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540 ประชากรผู้ย้ายถิ่นฐานมาจากจังหวัดอื่น ๆ ในจีนคิดเป็นร้อยละ 40 ของประชากรทั้งหมดในกว่างโจวในปี 2008 กว่างโจวเป็นที่ตั้งของตลาดอสังหาริมทรัพย์ที่มีราคาแพงที่สุดในประเทศจีน จากการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2020 มีจำนวนประชากรที่จดทะเบียนในเขตเมืองอยู่ที่ 18,676,605 คน (เพิ่มขึ้นร้อยละ 47 จากการสำรวจในปี 2010) โดย 16,492,590 คนอาศัยอยู่ใน 9 เขตเมือง (ยกเว้นฉงฮั่วและเจิงเฉิง) ข้อจำกัดในการเดินทางระหว่างประเทศตั้งแต่การระบาดทั่วของโควิด-19 ท่าอากาศยานนานาชาติกว่างโจวไป๋-ยฺหวิน ซึ่งเป็นท่าอากาศยานหลักของกว่างโจว กลายเป็นท่าอากาศยานที่มีความหนาแน่นสูงสุดในกรณีจำนวนผู้โดยสารในช่วงสั้น ๆ ใน ค.ศ.
กว่างโจวอินเตอร์เนชันนัลไฟแนนซ์เซ็นเตอร์
ระยะทาง: ประมาณ 5531 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 23.12034722,113.318075
กว่างโจวอินเตอร์เนชันนัลไฟแนนซ์เซ็นเตอร์ (จีนตัวย่อ: 广州国际金融中心; จีนตัวเต็ม: 廣州國際金融中心; พินอิน: Guǎngzhōu Guójì Jīnróng Zhōngxīn; อังกฤษ: Guangzhou International Finance Center) เป็นตึกระฟ้าขนาด 103 ชั้น สูง 440.2 เมตร (1,444 ฟุต) กำลังก่อสร้างติดถนนจูเจียงตะวันตกในเขตเทียนเหอ เมืองกว่างโจว สาธารณรัฐประชาชนจีน ตึกได้สร้างถึงจุดสูงสุดในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2551 ในการก่อสร้างตึกกวางเจาอินเตอร์เนชันนัลไฟแนนซ์เซ็นเตอร์ ผู้ออกแบบอาคารคือวิลคินสัน อาร์เร เริ่มต้นสร้างในปี พ.ศ. 2548 และแล้วเสร็จในปี พ.ศ.
ซิติคพลาซา
ระยะทาง: ประมาณ 5926 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 23.14444444,113.31944444
ซิติคพลาซา (จีนตัวย่อ: 中信广场; จีนตัวเต็ม: 中信廣場; พินอิน: Zhōngxìn Guǎngchǎng; อังกฤษ: CITIC Plaza) เป็นตึกระฟ้าที่ตั้งอยู่ในเขตเทียนเหอ เมืองกว่างโจว สาธารณรัฐประชาชนจีน มีความสูง 391 เมตร (1,283 ฟุต) และมีทั้งหมด 80 ชั้น รวมทั้งสองชั้นบนยอดตึกที่มีลักษณะคล้ายเสาอากาศ ตึกก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อ พ.ศ.
สนามกีฬาเทียนเหอ
ระยะทาง: ประมาณ 5793 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 23.14064722,113.31932778
สนามกีฬาเทียนเหอ (จีน: 天河体育中心体育场) เป็นสนามกีฬาเอนกประสงค์ตั้งอยู่ที่นครกว่างโจว มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน ปัจจุบันสนามแห่งนี้เป็นสนามเหย้าของสโมสรฟุตบอลกว่างโจว สโมสรในไชนีสซูเปอร์ลีก มีความจุทั้งหมด 58,500 ที่นั่ง
หอรำลึกซุน ยัตเซ็น (กวางโจว)
ระยะทาง: ประมาณ 845 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 23.134978,113.265004
หอรำลึกซุน ยัตเซ็น หรือ หอรำลึกจงซานเป็นอาคารทรงแปดเหลี่ยมในเมืองกว่างโจว เมืองหลวงของมณฑลกวางตุ้ง หอรำลึกได้รับการออกแบบโดยลู่ ยันจื่อ และถูกสร้างขึ้นด้วยเงินที่ระดมทุนโดยคนจีนทั้งในและต่างประเทศเพื่อรำลึกถึงคุณงามความดีของดร.ซุน ยัตเซ็น งานก่อสร้างเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1929 และเสร็จสมบูรณ์ในปี ค.ศ.
มัสยิดหฺวายเชิ่ง
ระยะทาง: ประมาณ 1150 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 23.12538333,113.25358611
มัสยิดหฺวายเชิ่ง (จีน: 广州怀圣寺) ซึ่งยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อ มัสยิดประภาคาร และ มัสยิดใหญ่แห่งกวางตุ้ง เป็นมัสยิดหลักในกว่างโจว สร้างขึ้นใหม่หลายครั้งตลอดช่วงประวัติศาสตร์ โดยเชื่อกันว่ามัสยิดนี้สร้างขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อ 1,300 ปีมาแล้ว ทำให้มัสยิดนี้เป็นหนึ่งในมัสยิดที่เก่าแก่ที่สุดในโลก
เหตุเครื่องบินชนกันที่ท่าอากาศยานกว่างโจวไป๋-ยฺหวินเดิม พ.ศ. 2533
ระยะทาง: ประมาณ 6666 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 23.1872,113.268
เหตุเครื่องบินชนกันที่ท่าอากาศยานกว่างโจวไป๋-ยฺหวินเดิม พ.ศ. 2533 (จีน: 广州白云机场劫机相撞事件; พินอิน: Guǎngzhōu Báiyún Jīchǎng jiéjī xiāngzhuàng shìjiàn; แปลตรงตัว: "เหตุจี้เครื่องบินและเครื่องบินชนกันที่ท่าอากาศยานกว่างโจวไป๋-ยฺหวิน"; อังกฤษ: 1990 Guangzhou Baiyun airport collisions) เป็นอุบัติเหตุเครื่องบินชนกันซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม ค.ศ.
เขตเทียนเหอ
ระยะทาง: ประมาณ 9367 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 23.12714917,113.35609722
เขตเทียนเหอ (จีนตัวย่อ: 天河区; จีนตัวเต็ม: 天河區; พินอิน: Tīanhé Qū) เป็นหนึ่งในสิบเอ็ดเขตของนครกว่างโจว ซึ่งเป็นเมืองหลวงของมณฑลกวางตุ้ง ในภาษาจีน ชื่อเทียนเหอแปลว่า "แม่น้ำบนท้องฟ้า/สวรรค์" ซึ่งเป็นชื่อภาษาจีนของทางช้างเผือกด้วย เขตเทียนเหอมีอาณาเขตทิศตะวันตกติดกับเขตเยว่ซิ่ว ทิศเหนือติดกับเขตไป๋ยฺหวิน และทิศตะวันออกติดกับเขตฮหวางผู่ และทิศใต้ติดต่อกับเขตไฮ่จูโดยมีแม่น้ำจูกั้นระหว่างกัน เขตเทียนเหอได้รับการจัดตั้งในช่วงทศวรรษที่ 1980 โดยก่อนหน้านั้นเป็นบริเวณหนึ่งทางทิศตะวันออกของเขตตงซาน (ซึ่งถูกรวมเข้ากับเขตเยว่ซิ่วในปี พ.ศ.
แคนตันทาวเวอร์
ระยะทาง: ประมาณ 5928 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 23.10888889,113.31888889
แคนตันทาวเวอร์ (จีน: 广州塔, อังกฤษ: Canton Tower) หรือชื่ออย่างเป็นทางการคือ หอโทรทัศน์ ดาราศาสตร์และการท่องเที่ยวกว่างโจว (จีน: 广州电视台天文及观光塔, อังกฤษ: Guangzhou TV Astronomical and Sightseeing Tower) เป็นหอคอยสังเกตการณ์อเนกประสงค์ความสูง 600 เมตรในเขตไฮ่จู นครกว่างโจว และเคยเป็นหอคอยที่สูงที่สุดในโลกในช่วงปี พ.ศ. 2552 จนถึงเดือนมีนาคม พ.ศ. 2554 แทนที่ซีเอ็นทาวเวอร์ ก่อนที่จะถูกแซงหน้าโดยโตเกียวสกายทรี แคนตันทาวเวอร์เคยเป็นสิ่งก่อสร้างที่สูงที่สุดในประเทศจีนก่อนที่อาคารเซี่ยงไฮ้ทาวเวอร์จะก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อวันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ.
เขตเยว่ซิ่ว
ระยะทาง: ประมาณ 1264 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: 23.137,113.258
เขตเยว่ซิ่ว (จีน: 越秀区; พินอิน: Yuèxiù Qū) เป็นหนึ่งในสิบเอ็ดเขตของนครกว่างโจว มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน มีอาณาเขตติดต่อกับเขตเทียนเหอทางทิศตะวันออกโดยมีถนนกว่างโจวกั้น ติดต่อกับเขตไฮ่จูทางทิศใต้โดยมีแม่น้ำจูกั้น ติดต่อกับเขตลี่วานทางทิศตะวันตกโดยมีถนนเหรินหมินกั้น และอยู่ติดเชิงเขาไป๋ยฺหวินทางทิศเหนือ ซึ่งเป็นพื้นที่ของเขตไป๋ยฺหวิน ชื่อเยว่ซิ่วมาจากภูเขาเยว่ซิ่วในพื้นที่ เขตเยว่ซิ่วเป็นที่ตั้งของรัฐบาลมณฑลกวางตุ้งและรัฐบาลนครกว่างโจว ประกอบด้วย 18 ตำบล พื้นที่รวม 33.8 ตารางกิโลเมตร (13.1 ตารางไมล์) ตามสำมะโนประชากรจีนปี 2020 ประชากรถาวรของเขตเยว่ซิ่วมีจำนวน 1,038,643 คน เดิมในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2492 เมืองกว่างโจวถูกแบ่งออกเป็น 28 เขต โดยพื้นที่ของเขตเยว่ซิ่วในปัจจุบันประกอบด้วยเขตซีชาน (จีน: 西山区) เขตเต๋อซฺวัน (จีน: 德宣区) เขตฮุ่ยฝู (จีน: 惠福区) เขตจิ้งไห่ (จีน: 靖海区) เขตเสี่ยวเป่ย์ (จีน: 小北区) เขตไท่ผิง (จีน: 太平区) เขตหย่งฮั่น (จีน: 永汉区) เขตตงชาน (จีน: 东山区) เขตต้าตง (จีน: 大东区) และเขตเฉียนเจี้ยน (จีน: 前鉴区) ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2493 เมืองกว่างโจวได้รวมเขตการปกครองจาก 28 เขตเป็น 16 เขต ทำให้พื้นที่เขตเยว่ซิ่วในปัจจุบันเทียบเป็นเขตในเวลานั้นเหลือเป็นส่วนของเขตฮุ่ยฝู เขตไท่ผิง เขตหย่งฮั่น และเขตต้าตง ในเดือนกันยายน พ.ศ.
สภาพอากาศในพื้นที่ซึ่ง IP นี้ตั้งอยู่
ท้องฟ้าแจ่มใส
14 องศาเซลเซียส
12 องศาเซลเซียส
14 องศาเซลเซียส
14 องศาเซลเซียส
1020 hPa
41 %
1020 hPa
1018 hPa
10000 เมตร
2.3 เมตร/วินาที
4.9 เมตร/วินาที
357 ระดับ