103.131.18.182 - การสืบค้น IP: การสืบค้นที่อยู่ IP ฟรี, การสืบค้นรหัสไปรษณีย์, การสืบค้นตำแหน่ง IP, IP ASN, IP สาธารณะ
ประเทศ/ภูมิภาค:
รัฐ/จังหวัด:
เมือง:
ละติจูดและลองจิจูด:
โซนเวลาท้องถิ่น:
รหัสไปรษณีย์:
ข้อมูล IP ภายใต้ไลบรารีความละเอียด IP ต่างๆ
ip-api
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
Luminati
ประเทศ/ภูมิภาค
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
Asia/Jakarta
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
PT.Global Media Data Prima
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
IPinfo
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
IP2Location
103.131.18.182ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
jawa tengah
เมือง
kudus
โซนเวลาท้องถิ่น
Asia/Jakarta
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
ภาษา
User-Agent
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
db-ip
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
ipdata
ประเทศ/ภูมิภาค
รัฐ/จังหวัด
เมือง
ASN
โซนเวลาท้องถิ่น
ผู้ให้บริการดำเนินการเครือข่าย
บัญชีดำ
พร็อกซีไอพี
ละติจูด
ลองจิจูด
รหัสไปรษณีย์
Route
สถานที่และกิจกรรมยอดนิยมใกล้ที่อยู่ IP นี้
มัสยิดเมอนารากูดุซ
ระยะทาง: ประมาณ 921 เมตร
ละติจูดและลองจิจูด: -6.80388889,110.83222222
มัสยิดเมอนารากูดุซ (อินโดนีเซีย: Masjid Menara Kudus) เป็นมัสยิดในกูดุซ จังหวัดชวากลาง ประเทศอินโดนีเซีย มัสยิดสร้างขึ้นใน ค.ศ. 1549 ระหว่างที่ศาสนาอิสลามเริ่มแผยแผ่มาในชวา มัสยิดยังเป็นที่ไว้ศพของซูนันกูดุซ หนึ่งในเก้าสันตะมุสลิมแห่งชวา (ที่เรียกว่า วาลีซางา) และเป็นจุดจาริกแสวงบุญที่สำคัญ มัสยิดยังคงสิ่งปลูกสร้างเดิมจากยุคก่อนอิสลามไว้ ทั้งจันดีเบินตาร์หรือซุ้มประตูผ่าซีกและงานก่ออิฐแบบฮินดู-พุทธของมัชปาหิต ลักษณะที่โดดเด่นที่สุดของมัสยิดคือหออะษานที่ซึ่งเป็นที่ตั้งกลองหนังขนาดใหญ่ (เบอดุก) ที่ใช้เรียกละหมาด ปกติกลองนี้จะแขวนใต้ชายคาของมัสยิด แต่ในมัสยิดกูดุซ กลองนี้อยู่ในหอคอยที่มีโครงสร้างเหมือน กุลกุล ในโบสถ์พราหมณ์แบบบาหลี ไม่ปรากฏว่ามีมัสยิดอื่นอีกในชวาที่มีลักษณะของการตั้งกลองเรียกละหมาดในแบบเดียวกันนี้ ซุ้มประตูทางเข้า จันดีเบินตาร์ และ โกรีอากุง เก่าแก่เป็นจองเดิมจากสมัยมัชปาหิต นอกจากนี้ยังประดับด้วยงานสลักนูนต่ำแบบมันตีงัน และประตูชั้นนอกที่เหมือนกันมากกับบาจังราตูที่โตรวูลัน นอกจากนี้ยังมีองค์ประกอบยุคก่อนอิสลามอื่น ๆ ในมัสยิดอีก เช่น หัวปล่อยน้ำรูป กาละ 8 หัว ตรงจุดอาบน้ำละหมาด องค์ประกอบจากยุคก่อนอิสลามเสนอว่าหมู่อาคารนี้มีส่วนประกอบที่เป็นศาสนสถานบองฮินดู-ชวา มัสยิดถูกสร้างใหม่และต่อเติมหลายต่อหลายครั้ง ในแต่ละครั้งก็จะถอดเอาองค์ประกอบเดิมบางชิ้นออก ในปัจจุบันที่หลงเหลืออยู่คือซุ้มประตู กำแพง และที่ปัจจุบันเป็นหออะษาน ล้วนเป็นของเดิมจากสมัยมัชปาหิต เข้าใจกันว่าเดิมทีน่าจะมีหลังคาแบบหอคอยเมรุบนเสาขนาดใหญ่ แบบที่พบในจีเรอบนและเดอมัก หลังคายอดแหลมเป็นของซ่อมแซมใหม่ในคริสต์ทศวรรษ 1920 ใช้งานกระเบื้องเคลือบมาแทนหลังคาเดิม บนยอดของหลังคาปิดไว้ด้วย มัซตากา จารึกบนเมียะห์รอบเขียนว่ามัสยิดตั้งขึ้นโดยยะฟาร์โชดิก (Ja'far Shodiq) ในฮิจเราะห์ศักราช 956 (ค.ศ.
สภาพอากาศในพื้นที่ซึ่ง IP นี้ตั้งอยู่
เมฆเต็มท้องฟ้า
26 องศาเซลเซียส
26 องศาเซลเซียส
26 องศาเซลเซียส
26 องศาเซลเซียส
1012 hPa
89 %
1012 hPa
1009 hPa
10000 เมตร
0.67 เมตร/วินาที
2.18 เมตร/วินาที
42 ระดับ
100 %